نشانه های هشدار یک رابطه ی مشکل دار

روابط هرگز یک شبه از هم پاشیده نمی شوند. همواره نشانه های خطر از قبل موجود می باشند که براساس آن ها می توان تنش های احساسی و عاطفی آینده را پیشگویی کرد و دریافت که آیا رابطه دچار مشکل می باشد یا نه؟

این نشانه های هشدار، نشان دهنده ی مشکلات بالقوه در رابطه بوده و نشان دهنده ی چهر مرحله ی تنش در رابطه می باشند. به کرات همگی ما بین این چهر مرحله در حال جابه جایی می باشیم و چنان چه نیاموخته باشیم که چگونه از بروز آن ها جلوگیری کنیم، این چهار مرحله باعث مرگ و زوال روابط ما خواهند شد. این چهار مرحله ی هشدار عبارتند از: مخالفت، انزجار، طردشدگی و سرکوب کردن.

مخالفت

طبیعی است که برخی از اوقات در روابط خود نسبت به دیگران مقادیری مخالفت احساس کنیم، به خصوص در مورد کسانی که به ما نزدیک تر هستند. مخالفت هنگامی اتفاق می افتد مه در مقابل کرده ها، گفته ها و یا احساسات دیگران مخالفت ورزیده و ناراحت می شوید و احساس می کنید که بین شما و آن شخص جدایی افتاده است.

مثال 1: فرض کنید آماده اید که با همسرتان بخوابید. شوهرتان مایل است با هم رابطه ی جنسی برقرار کنید. و شما دوست ندارید که رابطه ی جنسی برقرار کنید. با خود می گویید که :(( آه، نه. ای کاش شوهرم کمی رمانتیک تر بود و اول از بوسیدن شروع می کرد، خیلی ناراحت میشم وقتی که این قدر تند جلو میره و عجله می کنه.))

مثال 2: همسرتان با بهترین دوستش مشغول صحبت کردن می باشد و به شوخی به او می گوید: (( شما در کارهای خانه و کارهای بچه ها به او کمک نمی کنید؟)) کمی ناراحت شده و در مقابل گفته های همسرتان مخالفت می کنید. اغلب مردم در این گونه مواقع مخالفت های درونی خود را نادیده گرفته ووانمود می کنند که مشکلی پیش نیامده و اوضاع روبه راه است. احتمالا در چنین موقعیتی با خودتان می گویید:

(( از کاه کوه نسازید، به خاطر هیچ و پوچ ناراحت نشو، خیلی اذیت می کنی، هیچ کس ایده آل و بی عیب و نقص نیست، فراموشش کن و قایق را بی جهت تکان نده ممکن است واژگون شود))

چنان چه مخالفت خود با دیگران را فاش نکنید یا اختلافات خود را حل و فصل ننمایید، این اختلافات برروی هم تلنبار شده و به مرحله ی احساسی بعد که همان انزجار می باشد وارد می شوید.

انزجار

انزجار حالت رشد یافته و پیشرفته تری از همان حالت مخالفت می باشد. پس از مخالفت کردن احساس می کنید دیگر نمی توانید نامزد / همسرتان را تحمل کنید. مخالفت و اختلاف معمولا موجب دلخوری و ناراحتی می شود، در حالی که انزجار موجب خشم می شود.

به هنگام انزجار ، احساس عصبانیت کرده و دوست دارید طرف مقابل خود را مورد سرزنش و انتقاد قرار دهید و یا با او حالتی خصمانه داشته و سرخورده، دلسرد، ناامید و نامهربان می شوید. در این لحظه می توان گفت: میان شما و طرف مقابلتان فاصله و شکافی افتاده است. در این حالت خود را پشت دیوارهای احساسی و عاطفی که پیرامون خود برافراشته اید، پنهان می کنید.

مثال 1: متوجه می شوید که فردای آن شبی که از نحوه ی مهرورزی و عشق ورزی همسرتان خوشتان نیامده و به شما پیش نواز کافی نداده و خیلی عجولانه رفتار کرده، شما ناراحتی خود را به او نگفته اید. حالا نه تنها از دست او عصبانی بلکه از او منزجر هم می باشید با خودتان می گویید ، (( متنفرم وقتی این طوری پنجه هایش را بر بدنم می کشد و خیلی بی احساس و غیر رمانتیک رفتار می کند، از این حالتش متنفرم.))

مثال2: هنگامی که همسرتان پای تلفن مشغول بدگویی از شماست و می گوید که به او کمکی نمی کنید، از دست او ناراحت می شوید، اما ناراحتی خود را به او بروز نمی دهید و به او نمی گویید که با گفته هایش مخالف هستید!دست آخر، روزی تاب و تحملتان تمام شده و از این وضعیت خسته می شوید و از این رفتار او منزجر شده، با خودتان می گویید: (( از این که این قدر از من انتقاد می کند و هیچ وقت از این که این قدر تمام روز سخت کار می کنم تشکر نمی کند و مرتب این طرف و آن طرف به همه می گوید که من به او هیچ کمکی نمی کنم، متنفرم.))

چنان چه تمامی حقیقت را در مورد احساس انزجار

خود با نامزد / همسرتان در میان نگذارید و آن ها را حل و فصل ننمایید، این انزجار برروی هم انباشته شده و سومین مرحله ی احساسی که همان احساس طردشدگی می باشد، وارد می شوید.

طردشدگی

طردشدگی به معنای جدایی، فاصله و شکاف میان شما و نامزد / همسرتان می باشد. حال چه به لحاظ فیزیکی ، جسمانی و یا به لحاظ احساسی و روحی. این مرحله که مرحله سوم است، هنگامی اتفاق می افتد که انزجارهای زیادی برروی هم انباشه شده  و این انزجارها مانع می شوند تا با نامزد/همسرتان احساس مرتبط بودن و متصل بودن کنید. حال دیگر با او در ارتباط نیستید، لذا میان شما فاصله و شکافی ایجاد می شود. احساس طردشدن و تردشدگی معمولا به دو طریق اتفاق می افتد.

طرد شدن و ترک شدگی فعال: در این گونه مواقع نامزد / همسرتان متوجه می شود شما از او ناراضی می باشید چرا که شما:

او را تهدید کرده که ترکش خواهید کرد.

از تشریک مساعی و برآورده کردن نیازهای او خودداری می کنید.

نزد دیگران از نامزد/ همسرتان شکایت می کنید.

به لحاظ گفتاری و کلامی او را اذیت می کنید.

در مقابل پیشروی جنسی همسرتان مقاومت کرده و اجازه نمی دهید پیشروی کند.

تا آن جایی که می توانید، اوقات خود را درور از نامزد / همسرتان سپری کرده و سعی می کنید بیشتر با دیگران باشید.

هنگامی که مشاجره ای بین شما درمی گیرد، از اتاق خارج شده و از این که با نامزد / همسرتان صحبت کنید، سرباز می زنید.

طردشدن و ترک شدگی منفعل: در این گونه مواقع نامزد / همسرتان از این که چه مقدار شما از دست او ناراحت و عصبانی هستید ، آگاه نمی باشد، چرا که انزجار و عصبانیت خود را نشان نمی دهید. عواقب و پیامدهای طردشدن و ترک شدگی منفعل:

خیال پردازی های جنسی درباره ی دیگران.

روابط نامشروع.

سرد و کرخت بودن هنگامی که همسرتان با شما عشق ورزی می کند.

از دست دادن نیاز جنسی بدون هیچدلیل واضح و روشن.

معتاد به کارشدن.

وقت نگذاشتن یا وقت نداشتن برای نامزد / همسرتان.

گوش ندادن به صحبت های او.

با تمامی نظرات و عقاید او مخالفت کردن.

به طرزی پنهان، آرزوی آزادی دوران مجردی خودر را کردن و میل به این که رابطه را ترک کنید و دوباره مجرد و آزاد باشید.

روابط جنسی و احساسی طردشدن و ترک شدگی

در این مرحله، چنان چه مسائل و مشکلات خود را حل و فصل نکنید آسیب وارده متوجه زندگی و روابط جنسی شما خواهد شد. این بدان معنی است که نمی توانید نسبت به کسی که از دست او عصبانی شده اید، تحریک جنسی شوید. بنابراین شما نسبت به او سرد شده و هرگونه میل و علاقه به روابط جنسی با او را از دست می دهید. ممکن است احساس کنید که دیگر برای شما جذابیتی ندارد و هیچ میل جنسی نسبت به او ندارید،ممکن است به خودتان بگویید که کلا نسبت به روابط جنسی بی علاقه شده اید. حتی تصور عشق ورزی با نامز / همسرتان شما را مشمئز می کند. چنان چه در ایستگاه طرد شدن و ترک شدگی متوقف بمانید دیگر رابطه ی شما بسیار متشنج، نابهنجار و کسل کننده خواهد شد. البته شده آن بستگی به این دارد که دچار طردشدگی منفعل شده اید یا طردشدگی فعال.

بسیاری از زوج ها موفق نمی شوند که از این مرحله جان سالم بدر ببرند. معمولا متارکه و طلاق حاصل از این مرحله بسیار دردناک بوده و خشم و انزجار زیادی را به همراه دارد.

چان چه تمامی حقیقت را در مورد احساس طرد شدن و ترک شدگی خود بازگو نکنید و آن را با نامزد / همسرتان حل و فصل ننمایید، تنش میان شما روی هم انباشته شده و به مرحله ی متارکه و جدایی می انجامد.

سرکوب کردن

سرکوب کردن حالتی از کرختی روحی و احساسی می باشد. هنگامی به این مرحله احساسی وارد می شوید که دیگر از مخالفت کردن، انزجار و طرد شدن و ترک شدگی خسته شده و تصمیم می گیرید که تمامی احساسات منفی خود را سرکوب کرده و بدنبال آن خود را کرخت کنید. در این کار هم موفق می شوید، چرا که می خواهید کمی احساس راحتی کنید. ممکن است این  احساسات را خودآگاه و یا ناخودآگاه ، سرکوب کنید. اغل در مرحله ی سرکوب کردن موارد زیر را به خودتان می گویید:

((دیگر جنگ و دعوا فایه ای ندارد.))

(( دیگر چه فرقی می کند، همه چیز خراب شده است.))

(( باید یاد بگیریم به خاطر بچه ها با هم کنار بیایم.))

(( دیگر خسته شدم بس که با مشکلات جنگیدم.))

(( دیگران نیز از این مشکلات دارند، اصلا فراموشش کن.))

(( باید به خاطر بچه ها ، کلیسا، شغلم ، همسایه ها، فامیل ها و... حفظ ظاهر کنیم. پس بهتر است کمی باهم مهربان تر باشیم.))

چنان چه در مرحله ی چهارم قرار گرفته اید، اثرات آن به تمام نواحی زندگی شما سرایت خواهد کرد. شور و حال و عشق را در زندگی خود از دست داده و حتی ممکن است احساس کسالت، خشکی و یک نواختی در زندگی تان بکنید. غالبا احساس خستگی مفرط کرده و سطح انرژی تان نیز پایین خواهد آمد. ممکن است در سرکوب کردن دردها و رنج هایتان موفق باشید، اما به موازات آن خوشحالی، سرحالی و نشاط را هم در خودتان سرکوب می کنید.

خطرناک ترین مرحله از این مراحل، مرحله ی چهارم یا همان سرکوب کردن می باشد. در این مرحله معمولا خودتان را گول می زنید که رابطه هیچ عیب و ایرادی ندارد، در حالی که در آستانه ی خطر بسیار بزرگی قرار دارد. اغلب مراجعینی دارم که چنان در سرکوب کردن احساسات خود مهارت پیدا کرده اند که در واقع باور دارند، هیچ مشکلی ندارد. البته نشانه های هشدار هم در زندگی آن ها بسیار به چشم می خورد، به این معنی که در زندگی خود رابطه ی جنسی یا کاملا تعطیل است، یا اصلا وجود خارجی ندارد، یا خیلی کم است و هیچ عشق و شور و حالی نسبت به یکدیگر ندارند و رویاهایشان مرده اند. آن ها خودشان را چنین دلخوش می کنند که اگر شور، حال و عشق زیادی بینشان وجود ندارد، به این دلیل است که مدت های زیادی باهم زندگی کرده و حالا زندگی آن ها آرام و قرار گرفته است.

زوجی که در ایستگاه چهارم به دام افتاده اند ، شاید به ظاهر خوشحال و راضی به نظر برسند. ممکن است این طور به نظر برسه که هرگز بر سر هیچ موضوعی دعوا نمی کنند و با هم مودب و با احترام هستند. آن ها هم به گونه ای رفتار می کنند که دیگران غبطه ی رابطه ی آنها را می خورند. اما روزی می شنوید که از هم جدا شده اند. پیش خودتان فکر می کنید چه طور ممکن است ، آن ها به نظر خیلی خوشبخت می آمدند؟ آری آن ها تمامی احساسات ناخوشایند را در خودشان سرکوب کرده و متعاقب آن رابطه ی خود را نیز کشته بودند.

زندگی در مرحله چهارم به لحاظ فیزیکی و ظاهری نیز بسیار ناسالم است. هنگامی که امیدها، آرزوها و امیال  و خواسته های خودمان را می کشیم، تنش و فشار بسیاری را بر خود اعمال کرده، بطوری که ممکن است سلامت فیزیکی و جسمانی ما را نیز به خطر بیندازد.

به عقیده من یکی از جدی ترین مشکلات جوامع امروزی این است که بسیاری از انسان ها در حالتی شبیه به سرکوبی احساسی و عاطفی دائمی به سر می برند. هنگامی که دیگر نتوانند احساسات خود را سرکوب کنند به الکل ، غذا، موادکمخدر، آرام بخش ، کار بیش از حد و تمامی روش های ناسالم دیگر روی می آورند تا بیش از پیش کرخت شوند.

این چهار مرحله احساسی در مورد تمامی روابط نه تنها در رابطه با معشوق، نامزد، همسر، بلکه والدین، بچه ها، رییس و حتی خودتان نیز صادق می باشند.