راه های جدید برای افزایش صمیمیت جنسی

رابطه جنسی رضایت بخش لازمه زندگی زناشویی پایدار و خشنود است. مهم نیست این رابطه هرچند وقت یک بار برقرار شود یا این که چقدر طول بکشد، مهم این است که هردو طرف از آن رضایت داشته باشند

شاید شما هنوز رابطه جنسی داشته باشید ولی در یک زندگی زناشویی ناخشنود احتمال این که هردو از رابطه راضی باشید کم است. شاید این رابطه برای هیچ کدامتان ارضا کننده نباشد.

اول اینکه زوج های ازدواج کرده اغلب این برداشت اشتباه را دارند که وقتی علاقه نسبت به هم فروکش می کند و تمایل جنسی کاهش می یابد، به این معناست که دیگر یکدیگر را دوست ندارند.

این که هردو به ارگاسم برسید مطلوب است، ولی الزامی نیست که باهم به اوج برسید. این نوع رابطه را غالبا در رمان های ویژه بزرگسالان یا در فیلم های هالیوودی می بینیم که دو انسانی که خیلی همدیگر را نمی شناسند، ناگهان در یک نگاه شیفته هم می شوند و باهم اوج هیجان جنسی را تجربه ی کنند. در این نوع رابطه های غیر واقع بینانه زورآزمایی و پهلوان گری های زیادی دیده می شود ولی از عشق و عاطفه انسانی خبری نیست. به خاطر داشته باشید که بسیاری از تجربه جنسی در ذهن رخ می دهد.

یک همسر صبور و دوست داشتنی می تواند از خلاقیت خود برای رساندن شوهرش به ارگاسم، حتی بدون داشتن نعوظ، استفاده کند. ولی ممکن است زنان اگر اول همسرشان کوششی برای رساندن آن ها به ارگاسم انجام ندهد، مایل به چنین تلاشی نباشند. بنابراین، همخوابگی بین یک زوج خشنود می تواند به صورتی غیر یکنواخت انجام شود و ضمن آن اول یکی و بعد دیگری به ارگاسم برسد. شوهر حتی اگر نتواند نعوظ داشته باشد، باز هم با همکاری زنش و با آرامی و ملایمت و با استفاده از هرروشی که زنش می خواهد و خود او نیز تمایل به انجام آن دارد، می تواند او را برانگیزد و به ارگاسم برساند.

روش مورد استفاده به تصمیم هردو بستگی دارد. یک شوهر مهربان و مشتاق می تواند ضمن این که یاد می گیرد همسرش را به ارگاسم برساند در نقش یک هنر پیشه جنسی ظاهر شود. کلید هماهنگی جنسی، رضایت متقابل است: مهم نیست این رابطه چگونه انجام شود. زوج هایی که زندگی ناخشنودی دارند از این موضوع بی اطلاعند. این فعالیت ها مرز سنی ندارند و استفاده از داروها به منظور ایجاد نعوظ نیز ضرورتی ندارد. نیاز به عجله ، نگرانی درباره زمان یا ترس از عدم کفایت یا طردشدن نیست.

اگر شما با همسرتان ارتباط مناسبی نداشته باشید، همخوابی به یک فشار بدل می شود، در حالی که اگر احساس صمیمیت و خرسندی بکنید، ارگاسم هدیه ای خواهد بود که بدون قضاوت درباره خود یا ارزیابی طرف مقابل در آن سهیم می شوید. همخوابی، بدون انتظارات از قبل تصور شده، اغلب تجربه ای لذت بخش و آرامش دهنده است. فشار آوردن به خود برای برقراری رابطه جنسی به معنای اعمال کنترل بیرونی بر خود است، که در این فرآیند ذهن، شمارا به جای لذت بردن از تعامل جنسی بر نحوه انجام این عمل متمرکز می کند.

دانستن این که تقریبا در هربار رابطه جنسی یک ارگاسم برای هر دوی شما قابل دسترس است، همخوابگی را در خاطرتان زنده نگه می دارد. درک فیزیولوژی و چرخه جنسی طرف مقابل بخشی از لذتی است که با شناختن بهتر یکدیگر در مرحله ای تازه و هیجان انگیز از صمیمیت ، فراتر از شیفتگی ابتدایی، صورت می گیرد.

یک زندگی زناشویی محبت آمیز کاملا خصوصی است. هرجور رابطه جنسی ، تازمانی که هردو طرف موافق باشند قابل اجراست. عبارت کلیدی این است: هردوباید در این باره توافق داشته باشند. اگر این توافق در ابتدا وجود نداشته باشد، دوطرف باید با آرامش و ذهنی باز برای رسیدن به راه حل گفتگو کنند. هیچ کدام نباید از شیوه های کنترل بیرونی مانند طرد کردن دیگری، برای رسیدن به خواسته خود بهره گیرند. زوج های رضایتمند همچنان از نظر جنسی به یکدیگر علاقه مند باقی می مانند. یک زندگی زناشویی رضایتمند و خشنود، موثرترند عامل شهوت زا برای زوج است.

سرانجام، اگر هردو احساس آرامش داشته باشید و در کنار هم بدون وجود خشم یا کینه احساس امنیت کنید، به احتمال زیاد یک رابطه جنسی رضایت بخش نیز خواهید داشت. رضایت جنسی در زندگی زناشویی به اعتماد بین دو طرف و همچنین به انجام هرکار ممکن برای داشتن یک رابطه محبت آمیز در تمامی اوقات ، و نه فقط در اتاق خواب، وابسته است.رابطه جنسی ، راهی برای داشتن احساس نزدیکی بهتر و صمیمیت بیش تر است.

نوازش در روابط زناشویی

نوازش در چهارچوب روابط زناشویی،گستره ی سیصدو شصت درجه ای دارد.به عنوان مثال هر رفتاری که بویی از همیاری یا کمک فکری، احساسی و مالی داشته باشد،مثل سلام کردن، دلگرمی دادن و سوپرایز کردن، اشکال گوناگون نوازش هستند:

وقتی همسر یا نامزدتان را به هر بهانه خوشحال یا شادمان میکنید.

وقتی همسر یا نامزدتان را عاشقانه حس و لمس میکنید.

وقتی همسر یا نامزدتان را تشویق، ترغیب و تقویت میکنید.

وقتی به او روحیه، آرامش و دلگرمی میدهید.

وقتی به حرف های او گوش میدهید.

وقتی هنگام ورود او سلام و خوشامد گویی و هنگام رفتنش او را بدرقه میکنید.

وقتی در مقابل دیگران از او حمایت میکنید.

وقتی در مورد او خوش قول هستید.

وقتی برای او ایمیل، پیامک کلامی یا تصویری می فرستید.

وقتی در مواقع لزوم سکوت میکنید.