شب ادراری

توانایی برای نگهداشتن ادرار و دفع آن در مواقع لزوم به تدریج از 3 سالگی به بعد در کودکان به وجود می آید. با وجود این ،هرگاه کودک قادر به کنترل اعمال دفعی خود در بعد از 8 سالگی نباشد، این عمل نوعی نابهنجاری تلقی می گردد. در صورتی که چنین پدیده ای در روز اتفاق بیفتد به آن بی اختیاری ادرار گفته می شود که امری خطرناک تر است و مستلزم توجه جدی می باشد. دلایل مختلفی برای خیس کردن رختخواب در شب وجود دارد که یکی از آنها ناکارآمدی اسفنگترها است که ممانعت از خروج ادرار می شوند. هرگاه کودک برای مدتی خشک بخوابد و سپس به این مشکل دچار شود، رفتار وی را می توان نوعی رفتار بازگشتی دانست. در برخی از موارد بی اختیاری ادرار ناشی از خصومت کودک نسبت به والدین و یا رفتاری است که برای جلب توجه آنان صورت می گیرد.

روان شناسان شب ادراری کودکان را همراه با عوارض عصبی دیگر مانند انگشت مکیدن، ناخن جویدن، خشم ناگهانی و یا اصطلاحات نامناسب می دانند که به ناپختگی شخصیت وبی کفایتی آنان مربوط می شود. به نظر می رسد که اینگونه کودکان قادر به کنترل انگیزه های خصمانه و خشم خود نیستند و بنابراین، کمک به آنان برای کنار آمدن با خشم می تواند تا حدود زیادی کمک کننده باشد.

درمان این اختلال گاه بسیار ساده است. ممکن است کودک از رفتن به دستشویی بترسد که چاره آن قرار دادن یک چراغ قوه در اختیار او یا روش نگهداشتن آن محل است. ممکن است از روش شرطی کردن استفاده کرد و زنگی را به کار گرفت که به محض خروج اولین قطره های ادرار کودک را بیدار کند . در این گونه موارد محرک اصلی صدای زنگ، محرک شرطی فشار مثانه و پاسخ اصلی بیدار شدن است که با صدای زنگ پیوند می یابد. هرگز نباید کودک را برای این امر تنبیه نمود که ممکن است به جای بهتر شدن کار را بدتر کند. در صورتی که شب ادراری نتیجه ترس و یا انگیزه های ناخودآگاه سرکوب شده باشد باید از روان درمانی استفاده کرد.

شست مکیدن

اموزش مسائل جنسی به کودکان

اموزش مسائل جنسی به کودکان باید به روشی باشد که کودک در عین گرفتن پاسخ قانع کننده دچار اختلال فکر در مورد مسائل جنسی نشود.