اختلال شخصیت پارانوئید

اختلال شخصیت پارانوئید: یک اختلال رایج است که مردم را به خود مبتلا می کند، افراد مبتلا به شخصیت پارانوئید همیشه درباره ی دیگران شکاک هستند و به آنها اعتماد ندارند. آنها حرفهای بدون منظور دیگران را ترسناک و اضطراب آور می یابند و نیاتشان را بدخواهانه تلقی می کنند.

مبتلایان  به اختلالات شخصیت پارانوئید در هر رویدادی به جست و جوی یک تهدید پنهان می پردازند و عدم اعتمادشان به دیگران فراگیر و غیرقابل تغییر است. اگر کسی بگوید که تفسیر پارانوئیدی آنها از رویدادها ممکن است اشتباه باشد، به خود گوینده نیز شک می کنند و اعتمادشان را از دست می دهند. به همین دلیل، افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید از دوستی های نزدیک اجتناب می ورزند، ناگهان از دست دیگران خشمگین می شوند و نسبت به آنها پرخاش می کنند و آنقدر به دیگران بدبین و بی اعتماد می شوند که نمی توانند کار خود را به خوبی انجام دهند. این افراد اغلب فکر می کنند که دیگران به آنها خیانتی عمیق و برگشت ناپذیر مرتکب شده اند، هر چند برای اثبات آن هیچ سند عینی ندارند. آنها حتی گفته های تحسین آمیز و با حسن نیت دیگران را ایراد جویی تلقی می کنند. مثلا اگر کسی به افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئیدی پیشنهاد کار بدهد، این طور تفسیر خواهند کرد که پیشنهاد کننده به طور غیر مستقیم می خواهد نشان دهد که آنها بیکار هستند یا در شغل فعلی خود موفق نیستند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید همیشه گوش به زنگ هستند تا نیات بدخواهانه ی دیگران را کشف کنند، کینه به دا می گیرند، به محض آنکه فکر می کنند کسی از آنها ایراد گرفته است به او حمله می کنند، مردم را حسود می دانند و برای اثبات حرف خود، دلایل سطحی و بی منطق ارایه می دهند. آنها فکر می کنند که در مقابل افراد بدخواه باید از خود دفاع کنند و به همین دلیل معتقدند که باید روی اطرافیان به شدت کنترل داشته باشند و در نتیجه، از آنها به دادگاه شکایت های حقوقی می کنند. همچنین دیگران را مسئوول همه ی مشکلات زندگی خود می دانند.