شخصیت مرزی به زبان ساده

افرادی که به اختلال شخصیت مرزی مبتلا هستند در خلق و خو، رفتار و خود انگاره خود حالت ناپایدار دارند. ویژگی های آن ها خشم شدید بی ثباتی عاطفی مانند اقدام مکرر به خودکشی، رفتارهای خطرناک و خود ویرانگر مانند رانندگی های بی باکانه که نشان از نبود ثبات عاطفی را می دهد.

آن ها نسبت به شرایط محیطی  حساس هستند. ترس از رهاشدگی دارند و نمی توانند تنهایی را تحمل کنند. آن ها در مرز بین روان نژندی و روان‌پریشی قرار دارند.

دلایل ایجاد شخصیت مرزی

ژنتیک

مشکلات و نارسایی‌ های مغزی

اکتسابی و محیطی

اتفاقات اطراف

کودکی نا آرام

روانشناسان تاکید بسیاری بر تجارب کودک در سال های اولیه زندگی دارند دوران یک الی سه سال ابتدای زندگی می تواند کودک را به اختلالات روانی بسیاری مبتلا کند احساسات متغیر مادر و یا پرستار کودک باعث برانگیخته شدن نا متوازن.  احساست بچه نیز می شود

عدم دریافت احساسات

عدم علاقه و ابراز احساسات مادر به فرزند

درگیری های شدید بین والدین و یا نگهدارنده کودک

تنبه روانی و بدنی کودک

بی توجهی های طولانی مدت

طلاق

مشغله ی والدین

نا سازگاری های کلامی

مواردی که نام برده شد تنها بخشی از رفتار هایی است که کودک را در معرض تغییر شخصیت قرار می دهد. گاهی اوقات کودک در معرض چند رفتار نا سالم به طور همزمان قرار می گیرد و همین امر سبب می شود تا یک شخصیت سالم مستقل را در آینده نداشته باشد.

ویژگی افراد مبتلا به شخصیت مرزی

روابط ناپایدار

عملکرد های پر خطر

خشم بدون دلیل

آسیب وارد کردن به خود

عدم علاقه به تنهایی و ترس از آن

احساس پوچی

راه های درمان بیماری شخصیت مرزی چیست؟

بتدای امر فرد می ‌بایست از بیماری خود و دلیل وجود آن آگاه باشد. پس از مطلع شدن از این دلایل، راه درمان را پیش بگیرد

دارو درمانی در این جلسات توسط روانپزشک انجام می شود. داروهایی همچون ثابت کننده هورمون و اخلاق، پیشگیری از جنون، جلوگیری از افسردگی پایه ثابت داروهای تجویزی روان پزشکان است.

همچنین روانشناس با کندوکاو در گذشته و علل ایجاد این اختلال و کمک به بهبود آن نقش به سزایی را در بازیابی  سلامت شخص ایفا می کند.

نحوه رفتار با شخصیت اختلال مرزی

در مورد این اختلال اطلاعات درستی بدست آورید.

از یک روانشناس کمک بگیرید.

مورد اعتماد او باشد.

به او اعتماد به نفس بدهید.

به شخصیت او احترام بگذارید.

.