استرس چیست؟

استرس (( فشار و فرسایش)) بدن به هنگامی است که با محیط پیوسته در حال تغییر سازگار می شویم: چنین تغییراتی اثرات جسمی و هیجانی بر ما می گذارد و می تواند احساسات مثبت یا منفی ایجاد کند. در صورت مثبت بودن اثرات استرس ما را ناگزیر به عمل می کند، هوشیاری تازه و چشم انداز مهیج جدیدی برای ما به ارمغان می آورد . آثار منفی استرس احساس بی اعتمادی، طرد، خشم و افسردگی می آفریند که این احساسات به نوبه خون به مشکلاتی مانند سرد، ناراحتی معده، جوش . خارش پوست، بی خوابی، زخم معده، فشار خون بالا، بیماری قلبی و سکته مغزی می انجامد. مرگ یک عزیز ، تولد یک کودک، ارتقای شغلی یا ایجاد یک رابطه جدید استرس به دنبال می آورد: چون این تغییرات ما را مجبور به سازگاری مجدد با زندگی خود می کند. سازگاری با شرایط متغیر، بسته به نوع واکنش ما می تواند کمک کننده یا آسیب زننده باشد.

چگونه می توانم استرس را از زندگی خود حذف کنم؟

همان طور که گفته شد استرس مثبت بر تازگی و ابتهاج زندگی می افزاید. همه ما با تحمل میزان معینی از استرس زندگی می کنیم. سررسیدن مهلت، رقابت ها، برخوردها و حتی ناکامی ها و نگرانی ها به زندگی ها عمق و غنا می بخشند. هدف ما حذف استرس نیست، بلکه فراگیری چگونگی اداره آن و چگونگی استفاده از آن به منظور کمک به خود است. استرس کمتر از حد، عامل خمودگی است و در ما احساس خستگی و رخوت بر جای می گذارد. از سوی دیگر استرس مفرط تنش ایجاد می کند. آنچه ما بدان نیاز داریم یافتن سطح بهینه و مطلوبی از استرس است که ما را بر می انگیزد، ولی ما را در خود غرق نمی کند.

چگونه می توانم بفهمم سطح بهینه استرس برای من چیست؟

سطح واحدی از استرس که برای همه انسان ها بهینه باشد، وجود ندارد. هریک از ما مخلوقاتی منحصر به فرد با نیازهای ویژه هستیم. بنابراین، آنچه برای یک شخص ناراحت کننده است، چه بسا برای دیگری شادی آفرین باشد. حتی وقتی ما روی ناراحت کننده بودن رویدادی خاص توافق داریم، احتمالا در واکنش های فیزیولوژی و روان شناختی به آن حادثه باهم تفاوت داریم.

شخصی که شیفته مذاکره و حل اختلاف و تحرک شغلی است، اگر شغلی یکنواخت و بدون تحرک داشته باشد در فشار و استرس قرار می گیرد، در حالی که شخصی که به شرایط ثابت علاقه مند است وقتی در شغلی قرار گیرد که وظایفش از تنوع بالایی برخوردار است ، به احتمال زیاد خود را در تنگای استرس احساس می کند. قبل از قرار گرفتن در معرض تغییرات آزارنده، این موضوع که استرس های شخصی ما چه هستند و میزان تحمل ما در برابر آن چه قدر است، به شیوه زندگی و سن ما بستگی دارد.

اکثر بیماری ها با استرس مداوم مرتبط می باشند. اگر شما علایم استرس را تجربه می کنید، و اگر استرس در سطحی فراتر از سطح بهینه استرس شما قرار دارد، باید از استرس زندگی خود بکاهید و یا توانایی مقابله و اداره استرس خود را بهبود بخشید.

چگونه می توانم استرس را بهتر اداره کنم؟

شناسایی استرس مداوم و آگاه شدن از اثرات آن بر زندگی ما، برای کاهش اثرات زیان آور آن کافی نیست. همان طور که منابع زیادی برای استرس وجود دارد امکانات بسیاری هم برای اداره آن وجود دارد . ولی آنچه بدان نیازمندیم تلاش برای تغییر است. تغییر منبع استرس و یا تغییر واکنش نسبت به آن منبع برای این منظور چه کار می توانید انجام دهید.

• <

اختلال شخصیت خودشیفته ( از علائم تا درمان):

آیا تا حالا احساس کرده اید که طرف مقابل شما دارای شخصیت خودشیفته است؟ آیا با افرادی برخورد کرده اید که از مصاحبت و گفتگو با آنان احساس ناراحتی کنید؟ یا شاید دیگران شما را به خود شیفتگی متهم کرده اند!  افراد مبتلا به اختلالات شخصیت معمولا هیچ آگاهی نسبت به مشکلات شخصیتی شان ندارند. برای مثال شخصیت خودشیفته معمولا برای درمان افسردگی اش به مشاور مراجعه می کند.

اختلال شخصیت خودشیفته یکی از انواع اختلالات شخصیت است. واژه خودشیفتگی یا نارسیسیم از نام مرد زیبا رویی به نام نارسیوس گرفته شده است که با دیدن تصویر خودش در آب، عاشق و شیفته خودش شد. این اسطوره یونانی بسیار مورد توجه دیگران بود ولی با رفتارها و بی تفاوتی هایش سبب ناراحتی دیگران می شد. در نهایت نارسیوس بعد از دیدن تصویر خودش در آب دچار غم عشق به خودش می شود و در کنار برکه از اندوه جان می سپارد.

شخصیت خودشیفته خودش را مرکز دنیا می داند، او در ذهنش از هر جهت ویژه و خاص می باشد. در واقعیت نیز اکثرا اشخاصی مشهور و موفق هستند، اما شخصیت خودشیفته خود را خیلی فراتر از آن چه واقعا هست (زیباتر، پولدارتر، موفق تر و...) می پندارد. شخصیت خودشیفته احساسات و مشکلات دیگران را نادیده می گیرد، گویی او تنها کسی است که لیاقت مورد توجه بودن را دارد.

علل ابتلا به اختلال شخصیت خودشیفته

بر اساس تحقیقات انجام شده هنوز علت اصلی ابتلا به اختلال شخصیت خودشیفته شناخته نشده است. اما مشخص شده که عوامل بیولوژیکی، اجتماعی و روانی در بروز این اختلال نقش دارند. بسیاری از روانشناسان معتقدند که اختلال شخصیت خودشیفته نتیجه تربیت غلط دوران کودکی است. ناز پرورده کردن بیش از حد و یا بر عکس مورد بی توجه بودن کودکان، منجر به بروز شخصیت خودشیفته می گردد.

کودکانی که مورد بی توجهی یا آزارو اذیت قرار گرفته اند به طور غریزی، خود محوری را برای بقای خودشان انتخاب می کنند. این کودکان فکر می کنند که تنها خودشان باید از خودشان مراقبت کنند. بنابراین خودشیفتگی نتیجه غفلت یا سو استفاده یا آسیب روحی وارد شده به کودک توسط والدین و دیگران نیز می باشد. بسیاری از صفات و ویژگی های شخصیت خود شیفته در طول مراحل طبیعی رشد رخ می دهد.

علائم اختلال شخصیت خودشیفته

اختلال دوقطبی

افسردگی در نوجوانان به دلایل مختلفی بوجود می آید اما چنانچه حالت مزمن به خود بگیرد و نوجوان رفتارهایی غیر عادی از خود نشان دهند می تواند نشانه ابتلای او به بیماری اختلال دوقطبی باشد..

<

بررسی دلایل و علائم بی اشتهایی و پرخوری عصبی

اختلال خوردن چیست ؟ شما چه اطلاعاتی درباره این اختلال دارید؟ آیا از نظر شما اختلال خوردن می تواند مسئله جدی باشد و نیازمند پیگیری و درمان است یا خیر؟ موسسه ی ملی سلامت روان اختلال پرخوری را یک  بیماری جدی توصیف کرده است که اغلب موجب مرگ می شود. اغلب کسانی که دچار این اختلال هستند از حالت غیر عادی خودشان خارج شده و نسبت به وزن و ظاهر خودشان حساس تر می شوند. اختلال خوردن به این صورت است که ممکن است فرد یا بیش از حد معمول و یا به مقدار خیلی کم اشتها به خوردن داشته باشد. 

پرخوری عصبی

یکی از انواع اختلال خوردن “پرخوری عصبی” می باشد که ممکن است جان فرد را به خطر بیندازد. این بیماری روانی با اعتیاد به الکل و افسردگی ارتباط دارد . افرادی که به این اختلال دچار شده اند بعد از یک دوره پرخوری مکرر از سایز بدنشان متنفر می شوند و سعی می کنند با استفراغ یا مصرف ملین آنها را از بدنشان خارج کنند. تحقیقات نشان داده اند که زنان بیشتر از مردان اختلالات خوردن را تجربه می کنند و دچار پرخوری عصبی می شوند. طبق پژوهش های انجام شده از هر ۱۰۰ زن تقریبا ۸ نفر از پرخوری رنج می برند. که بیشتر در زنان ۱۶ تا ۴۰ ساله مشاهده می شود. علت اصلی پرخوری عصبی مشخص نیست ، ولی عوامل زیادی می تواند محرک ابتلای فرد به این اختلال باشد.