(سنگ بزرگ نشانه ی نزدن است) یک ویژگی شخصیتی است.
کمال گرایی یا کمال طلبی یکی از شایع ترین پدیده هایی است که می توانید در اطرافتان مشاهده کنید.
کمال گرایی به معنای پیشرفت، تعالی، رشد، تکامل، مهمترین ویژگی انسانها است و از جمله معدود ویژگی های است که انسان را از حیوان جدا می کند. ( این کمالگرایی سالم است)
اگر کمال گرایی و میل به استانداردهای بالا نبود بسیاری از حرکتهایی که رشد و پیشرفت نسل بشر را طی سالها و قرنهای گذشته رقم زده است هرگز روی نمی داد.
چیزی که بعنوان کمال گرایی ناسالم است. داشتن استانداردهای بسیار بالا ( معیارها بالاست).
مطالعاتی که انجام شده تعریف ساده ای از کمال گرایی داده با ذکر عنوان می کند انسان کمال گرا فشار دائمی برای حرکت به سمت هدف های غیرقابل دست یابی در درون خود احساس می کند. آنها ارزشهای خود را با کارای خودشان و دستاوردهای شان می سنجند.
کمال گرایی به سه بعد مجزا تقسیم می شود:
الف : کمال گرایی خود مدار: فرد از خودش توقعات بالایی دارد و از شکست می ترسد. کمال گرایی خود مدار یک مولفه ی انگیزشی است که شامل کوشش های فرد برای دستیابی به خویشتن کامل .
در این بعد کمال گرایی افراد دارای انگیزه قوی برای کمال، معیارهای بالای غیر واقعی، کوشش اجباری، در رابطه با نتایج به صورت موفقیت های تام یا شکست های تام دارند. این افراد به حد کافی موشکاف، انتقادگر، ریز بین هستند که نمی توانند عیوب و اشتباهات و شکست های خود را در جنبه های مختلف زندگی بپذیرند.
ب: کمال گرایی دیگر مدار: یک بعد میان فردی است که شامل گرایش به داشتن معیار بالا برای اطرافیان به ویژه کسانی که در زندگی فرد نقش مهمی دارند. این کمال گرایی به رابطه بین فردی آسیب می زند.
پ: کمال گرایی جامعه گرا: دیگران انتظارات غیر واقع و اغراق آمیز از افراد دارند. اگرچه برآورده کردن این انتظارات مشکل است ولی باید شخص به این استانداردها برسد تا مورد تایید و پذیرش دیگران قرار گیرد. این معیارهای افراطی منجر به شکست، اضطراب، خشم، درماندگی، ناامیدی می شود.
ویژگی افراد کمال گرا: معیارهای افراد کمال گرا بسیار بالا است آنها معتقدند همه چیز بی عیب و نقص باشد. معمولا زندگی آنها در یک سلسه بایدها و نبایدها خلاصه می شود. ( یک ویژگی شخصیتی)
آنها تلاش های پیوسته و انعطاف ناپذیر دارند تا اینکه همه چیز بدون ایراد و عیب باشد.
